Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2007

Οι Δάσκαλοι

Επιτέλους, εμφανίσθηκαν οι δάσκαλοι για να καθοδηγήσουν όλους εμάς τους ανόητους που λοξοδρομήσαμε. Όποιος υποστήριξε το << ΝΑΙ>> ήταν προδότης. Για τα Κυπριακά δεδομένα είμαι προδότης. Και είμαι περήφανος για την προδοσία μου.

Αντικρίζω με σιχαμάρα τις όποιες απόψεις και συμπεριφορές αυτών των σοφών διδασκάλων, των αυτόκλητων υπερασπιστών του Έθνους. Ανεξήγητα παρουσιάστηκε αυτό το αδιάλυτο αίσθημα αποστροφής που επιπλέει στα εσώψυχα μου. Προσπαθώ να το καταπνίξω αλλά μου φαντάζει αδύνατο. Αντικρίζω κάθε τους συμπεριφορά ως υποκινούμενη από κάτι που μόνο εκείνοι γνωρίζουν και έχουν χωμένο αδιόρατο μέσα τους, τους βλέπω ως συνένοχους στη διάλυση της Κύπρου. Και έστω και αν μπορώ να κρατήσω μια ελάχιστη κοινωνικά αποδεκτή συμπεριφορά απέναντι τους, τους αποφεύγω όπως ο διάβολος το λιβάνι και ουδέποτε πρόκειται να τους σεβαστώ ή να έχω οτιδήποτε, πέραν από μια επιφανειακή ανοχή, απέναντι τους. Ούτε καν να συζητήσω το Κυπριακό μαζί τους θέλω. Δεν θέλω να μεγαλώσει η βδελυγμία μου απέναντι τους, καθώς το επόμενο βήμα της σχέσης αυτής είναι το μίσος. Και δυστυχώς αυτοί αποτελούν την πλειοψηφία της Κύπρου. Απομονώνομαι από όλους αυτούς που συμπεριφέρονται κατ'αυτόν τον τρόπο. Και απορώ με την καθημερινή υποκρισία τριγύρω μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: