Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2007

Μοναξιά

Μπορείτε να φανταστείτε την βαθύτατη μοναξιά μου; Η πατρίδα μας, απεικόνισμα σε μια καρτ-πόσταλ με ξένα γράμματα. Και ντρέπομαι καθώς σ'οποιαδήποτε χώρα δημιουργήσω την οικογένεια μου δεν θα είναι ποτέ στην πραγματική μου πατρίδα. Και η τελευταία αναπνοή του μαραζιού μου θα αποθέσει τον πόνο, τις αναμνήσεις, τα όνειρα και την ελπίδα, την στοιχειωμένη παραζάλη, την προσμονή της χαράς που δεν ήλθε ποτέ, σ'αλλη χώρα. Και ασφυκτιώ από τον πόνο. Με πνίγει η απογοήτευση και η απορία εάν είμαι τρελός.

Δεν υπάρχουν σχόλια: